Een maand weg van Nederland

Een maand in Hong Kong
Deze zal weer in het Nederlands zijn, ik denk dat beide goed te lezen zijn. Deze week was niet zo spannend en daarnaast was de vorige erg laat gepost dus verleng ik deze tot iets later. Ik heb besloten dat ik een blog maak wanneer ik een maand in Hong Kong ben.

Ondertussen ben ik weer terug in Hong Kong de eerste dagen moest ik oppassen op de drie vrouwen des huis en heb ik geholpen met schoonmaken, dit moet ik trouwens elke week doen. De moeder, vader en broertje bleven namelijk langer in Mainland.

Bella en ik hebben ook onze valentijns date nog even overgedaan en dit was saampjes naar de bioscoop. film met Chinese subtitels. Het etentjes doen we later deze week nog.

Op maandag werden we door die Tante Ada en haar familie al uitgenodigd om sushi te komen eten als lunch en het was zoveel dus diende ook meteen als avondeten. Ik moet eerlijk bekennen ik eet bij sushi ook vis maar zo slecht is het allemaal niet valt allemaal reuze mee dus ik heb lekker genoten.

De volgende kwam de rest van de familie thuis en kregen we ook bezoek van het neefje van de vriendin van tante Ada. Dit was ook mijn eerste ontmoeting met een kleuter. De kleuters daarvoor waren over het algemeen erg bang voor mij. Ik ben namelijk anders, wel kijken ze mij allemaal aan met open mond. Dit jongetje had meer lef en kwam op mij af en ik heb zowaar even met hem gespeeld. Ik was een veel leuker speelkameraadje dan al die nichtjes. Toen hij op mij nek mocht zitten en op de kop mocht hangen, was hij helemaal verliefd op mij. Ook kinderen in Hong Kong zijn verliefd op de IPad en weten heel goed hoe die werkt.

Weet niet of ik het verteld heb maar ik heb in Hong Kong gevoetbald en ben gaan trainen ’s avonds maar hierbij is iets misgegaan met mijn onderrug en ik heb last gekregen van mijn onderrug wat eigenlijk elke dag verslechtte. Zo had ik vooral moeite met opstaan vanaf de bank of een stoel en vanuit bed. Ook begon ik anders te lopen om mijn onderrug aan de linkerkant te ontzien, veel bewegingen waren erg vervelend. Wanneer ik op de fiets zat voelde het goed en geen pijn dit deed ik dan ook graag, mijn fysio uit Nederland vertelde mij ook: “probeer te blijven bewegen en het moet vanzelf overgaan, geen zorgen. “ Op een avond besloot ik een stuk te gaan fietsen, dus ik ging op weg, maar een klein kind die voor mij liep maakte een onverwachtse beweging waardoor ik moest uitwijken anders zou ik hem raken, maar door mijn manoeuvre belandde ik zelf wel op de grond en ik had aardig wat snelheid dus ik was een schouderwond, hoofdwond en kniewond rijker, naast de pijn die ik al had en ik besloot dan ook maar weer richting huis te gaan. Alvast een berichtje gestuurd dat ze vooral niet moesten schrikken. Ik aangekomen thuis werd ik, nadat er uitgebreid foto’s waren genomen goed verzorgd door Bella. Die maar al te graag mijn wonden wilde schoonmaken met pure alcohol en een of ander Chinees middeltje wat natuurlijk ook prikte. Dit heeft ze een week lang gedaan en dit heeft de wonden ook laten genezen. Ondertussen is mijn hoofdwond weg en mijn schouder- en kniewond zijn bijna genezen. Ook besloten we paar dagen later naar een Chinese dokter te gaan ik was er in eerste instantie niet zo fan van, ben niet zo van de dokters en als zeker niet eentje die ik niet versta. Maar Bella haar familie vertelde mij dat dit zeker werkt en dat hij even alles goed terugduwt. Uiteindelijk daar aangekomen besloot hij in plaats van mij onderrug te kraken een grote pleister erop te doen met boomschors of iets anders zwarts en wat andere zalfjes en hij zei dat morgen de pijn grotendeels wel weg moest zijn. De pleister was lekker warm op mijn onderrug en inderdaad een dag later was de pijn compleet weg, maar toen ik de pleister eraf haalde wat mocht na een dag kwam een deel van de pijn toch terug, maar dit was dragelijk dus dit heb ik zelf laten genezen.

Bezoek aan Sheung Wan
Bella en ik besloten na te intensieve week met de hele Chinese familie een dagje met zijn tweetjes iets te gaan en ze vond het een leuk om een gedeelte van Hong Kong te bezoeken, waar ik mij misschien wel meer thuis zou voelen en zo gezegd zo gedaan we besloten naar Sheung Wan te gaan en het begon met een rondwandelen in de Hollywood Road met allemaal leuke antiek winkeltjes en kraampjes, dit was erg leuk en een deel van de wegen waren trappen. Hele straten vol met trappen en aan weerzijde winkeltjes en er werden oude auto’s verkocht. Ik heb hier ook Mahjong gekocht, met Engelse uitleg, een leuk souvenir. Na saampjes te hebben rondgewandeld besloten we in Soho te gaan eten. Soho had ik wel eens van gehoord, dit is namelijk ook een merk. Daar aangekomen bleek het een entertainment zone te zijn van Hong Kong en het was hier dan ook gezellig, met een hoop barretjes en restaurants. We besloten na even te hebben rondgewandeld een lekker tentje uit te zoeken en daar hebben we heerlijk Westers gegeten en ik moest zeggen daar was ik wel aan toe na 3x per dag rijst te eten elke dag of noodles. Ook werd er in deze buurt ook een stuk meer Engels gesproken. Bella legde mij uit dat in dit gebied de buitenlanders van Hong Kong woonde alle zakenlieden die in de grote bedrijven werkte. Dit was aangename ervaring weer wat meer Engels om mij heen en ik kon gesprekken om mij heen weer verstaan. Na lekker te hebben gegeten besloten we na wat rond te lopen maar weer richting huis te gaan, we moesten namelijk nog wel een stuk.

Bella naar werk
Bella werkt bijna elke dag van de week 2 uurtjes verder gaat ze naar school dagelijks. Wanneer ze naar school is werk ik vaak aan mijn literatuuronderzoek dit doe ik thuis of in een random bibliotheek in de stad, dit is allemaal niet zo spannend daarom vertel ik er niet zoveel over. Het is gewoon papers doorlezen en daarna nog meer papers doorlezen. Dit om jezelf in te lezen in het onderwerp en uitvinden wat er al is gedaan en misschien ideeën opdoen wat nog gedaan kan worden. Hoe kies ik deze papers dan en hoe kom ik aan toegang tot deze papers. Dit doe ik door een verbinding te maken met mijn Technische Universiteit zodat ik via de Technische Universiteit op verschillende websites de papers kan downloaden.

Een stuk leuker is wanneer Bella naar haar werk is dan ga ik altijd op expeditie op mijzelf. We fietsen eerst samen vanaf haar huis naar haar werk. Op deze manier wordt zij handiger op een fiets en heb ik ook mijn beweging. Daarnaast is het sneller dan via het openbaar vervoer en is het gratis en gezond. Maar terug te komen op die mini-expedities die ik dan verricht. Pak ik zodra ik Bella bij haar werk heb afgezet mijn telefoon erbij en zoek ik in de omgeving naar een park of een berg. Of als ik van plan ben iets te kopen naar een shopping mall, die heb je hier trouwens heel erg veel. Ik heb dan ook al mijn eerste post verstuurd richting Nederland zo moest ik mij OV terugsturen deze moest namelijk stopgezet worden door hem langs een ticketmachine te swipen. Ook zijn er al een aantal verjaardagen geweest, waar een cadeautje natuurlijk niet kan ontbreken. Ook heb ik ondervonden dat niet iedereen hier Engels kan ook. Maar om terug te komen op mijn expedities heb ik ondertussen al een aantal parken in Hong Kong bezocht, waar kinderen voetballen en of cricket spelen. Ik snap na een half uur wezen kijken een beetje de regels en het is best een grappige sport. Ook heb je in alle parken in Hong Kong fitnesapparaten voor de ouderen hier. Ik denk dat in Hong Kong de oudere het meest fit zijn. Nu moet je niet denken aan de fitnesapparaten die je in Nederland in de sportschool hebt maar meer een simpele versie daarvan die gewoon buiten staan. Ook heb ik al een boel klasjes gezien met oudere vrouwtjes die aerobics doen, dit doet Bella haar moeder trouwens ook.

Op een dag besloot ik om naar een strand te fietsen wat in de buurt was en daar lekker door het zand te lopen, boek te lezen, serie kijken op mijn telefoon of gewoon lekker lopen door het water. Het zeewater is trouwens niet koud. Tijdens het wandelen op het strand kwam ik een bord tegen wat waarschuwde voor haaien en wat je dan moet doen. Dit vond ik best leuk, was ook uitgelegd als een stripverhaal dus dat maakte het extra begrijpelijk. Dus wie weet in een latere blog vertel ik over mijn ontmoeting met een haai. Ben eigenlijk wel nieuwsgierig.

Tijdens het fietsen heb ik ook mijn eerste waarschuwing van de Hong Kong politie gekregen. Dit was niet zo spannend als het klinkt het was namelijk een oude vrouw die mij probeerde duidelijk te maken dat ik niet mocht fietsen waar ik aan het fietsen was. Ze hebben hier in Hong Kong maar een aantal fietspaden en op deze fietspaden lopen ook andere mensen. Dus de fietsers mogen ook gebruik maken van de autowegen maar wel op eigen risico. Zo moet je wel opletten dat je links rijdt en goed voorsorteren. Dit is soms best spannend met alle bussen, trams en auto’s, alles rijdt door elkaar heen.

Een andere dag, dit was vandaag, besloot ik een berg te gaan beklimmen. Dit was een erg ambitieuze uitdaging bleek achteraf maar daarover later meer. Ik besloot die deze berg te bewandelen omdat google streetview mooie plaatjes gaf. Zo gezegd zo gedaan nadat ik Bella had afgezet op werk ben ik snel op weg gegaan naar het bergpad. Het eerste stuk moest ik omhoog fietsten. Nou dit was niet te doen omdat het pad vrij steil was. Dus de eerste 700 meter ging te voet met mijn fiets aan de hand en dit was de eerste 130 meter de hoogte in. Dit was vrij zwaar en ik was ook niet echt ideaal gekleed voor een stukje wandelen met mijn goede schoenen en mijn spijkerbroek en overhemd aan, maar dat kon de pret niet drukken. Dit was het zogeheten Tsing Shan Monastery Path. Er waren ook allemaal monkgebouwen aan de zijkant van de weg. Dit eerste stuk was vrij zwaar maar uiteindelijk bereikte ik de trappen en daar begon de beklimming pas echt. Fiets op slot gezet en daar ging ik dan de beklimming van de floating mountain. De traptreden waren in het begin goed te beklimmen en er was een reling waar je je aan vast kon houden. Ik dacht dit komt helemaal goed. Maar het pad werd smaller en de reling veranderde van metaal in hout en er stond een bord aan de zijkant. Betreden is op eigen risico, wees voorbereid met goede hike kleding en ervaring. Toch ben ik verder gegaan, hou wel van een beetje avontuur. De traptreden veranderde in stenen en op gegeven moment was de reling ook weg. Sommige stukken was er wel touw maar het grootste gedeelte was zonder. Het pad werd smaller en de stenen verder uit elkaar het was een echt avontuur en de mensen die ik tegenkwam waren ook iets sportiever gekleed en met wandelstokken, bergschoenen. Maar ik gaf niet op ik ging door en het uitzicht werd mooier en mooier en ik kwam hoger en hoger. Sommige paden waren heel dichtbij de afgrond maar des te mooier was het uitzicht en ik bleef maar klimmen. Totdat ik de top had bereikt en het uitzicht was adembenemend echt heel mooi en eindelijk kon ik even pauzeren. Ik durfde niet te pauzeren want ik had ook niet zoveel tijd meer, wilde namelijk ook weer op tijd bij Bella haar werk zijn. Boven aangekomen heb ik natuurlijk de locatie opgeslagen, helaas was het een beetje bewolkt daardoor was het uitzicht niet helemaal clear, maar het was vet dat ik aan beide kanten van de berg kon kijken. Uiteindelijk heb ik iets meer dan 500 meter geklommen, heb het even uitgerekend met behulp van google maps. Maar nu moest ik ook weer naar beneden en ik moet zeggen ik had even spijt van het feit dat ik naar boven was geklommen. Het voordeel van naar boven klimmen is dat je balans richting de berg is maar naar beneden richt je jezelf naar beneden. Het eerste stuk was dan ook best wel spannend aangezien geen reling geen houvast alleen de stenen die ook niet allemaal even recht stonden. Ik had even spijt van het feit dat ik geen stok mee had, maar ik ben toch naar beneden gegaan, moest wel. Na een tijdje klimmen kwam ik weer terecht bij de reling en nu kon ik de snelheid van de afdaling iets verhogen, hetzelfde bij de traptreden. Uiteindelijk was ik best trots over mijn conditie en hoe goed mij knieën het hebben gehouden. Mijn shirt was helemaal doorweekt van het zweet en ik had het lekker warm en na de 1200 treden(misschien beetje naar boven afgerond) zag ik mij fiets staan. Dus ik op mijn fiets en nu was het laatste stuk kijken hoe goed je remmen zijn, want ik ging snel naar beneden, hier keek ik de hele afdaling al naar uit. Op de weg naar beneden kwam ik ook mijn medebeklimmers tegen, die mij op de berg lachend aankeken waarschijnlijk door mijn outfit en het feit wat er op de berg mij nog te wachten stond, maar zoals het gezegde geld wie het laatste lacht die lacht het best. Na flink door te hebben gefietst was ik nog 10 minuten voordat Bella klaar was bij haar werk. Even bijkomen, mijn gezicht wassen. Ik had een berg beklommen!